A Dead Person by Buddhisagar
Published in the curated dossier “World Literature in the Making” on Exchanges: Journal of Literary Translation blog
Co-translated from the Neplai with Dinesh Kafle and Buddhisagar
A Dead Person
A dead person,
Read the full poem on Exchanges
does he ever look back
into the trembling tears
in his loved ones’ blurry eyes
that look like the dew on a fallen leaf?
A dead person,
how many miles does he walk?
And how many lives?
मरेको मानिस
मरेको मानिसले पछाडी फर्केर, पातको ओसझैँ आँसुले टिलपिल भएका आफन्तका आँखाहरु हेर्छ कि हेर्देन ? मरेको मानिस हिंड्छ कति कोस, कति जुनी ? कुन नदीको किनारमा नुहाउँछ चिसो पानीले र, धुन्छ — गालाभरि बसेका आँसुका धमिला धर्साहरु, मरेको मानिस रुन्छ कि रुँदैन ? के — के लैजान्छ मरेको मानिसले झोलामा ? जीवनकालभरि सबैबाट जोगाएका स्मृतिहरु ? पहिलोपल्ट लेखेको प्रेमपत्र ? पहिलोपल्ट हिँडेको पाइला ? प्रिय किताबमा केही प्रिय अध्यायहरु ? पहिलोपल्ट सन्तानले बोलेको आफ्नो नाम ? कि जान्छ — सबै छाडेर बिर्सिएर सबथोक, आत्मबाट मेटाएर जीवनले कोरेका चित्र र अक्षरहरु ! मरेको मानिसले आकासगंगाको डिलमा उभिएर मुटुबाट सम्बन्धका ध्वजाहरु फुकाउँछ कि फुकाउँदै ? अन्तिमपल्ट धर्तितिर फर्किएर, एकजुनी जीवनमा आँफूसित गाँसिएका सबै—सबैलाई सम्झिएर मुस्कुराउँछ कि मुस्कुराउँदैन ? मरेको मानिसको गोजीमा फर्किएर आउँने ठेगाना हुन्छ कि हुँदैन ?